αξονοδέτης

ο

μετάλλινη υποδοχή που συγκρατεί τον άξονα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αξονας + -δέτης < δέω. Η λ. μαρτυρείται στον πληθ., αξονοδέται, από το 1858 στο Ναυτικό Ονοματολόγιο ως απόδοση του γαλλ. brides d' essieu].